cf. ԱՆԱՒԵԼԻ.
Զանաւելորդն դնէր կերակուր. (Սկեւռ. լմբ.։)
Մեռանել ուսար, այլ՝ ախտից, եւ ոչ՝ անաւելորդ եւ հարկաւոր կերակրոց. (Սարկ. հանգ.։)
Անաւելորդ եւ թեթեւագին լինել (հողաթափին). (Բրս. հց.։)
Ոչինչ ուտէր ի պիտոյական կերակրոց անաւելորդաց. (Վրք. հց. ԻԶ։)
Անթերի մնալ եւ անաւելորդ. (Շ. թղթ.։)